Hani derler ya insan bişeyi kaybedince değerini anlar
Sen benim o mechul bişeyimsin
Bazen hayatın mutluk veren yanı bazen kalbimin en şiddetli ağrısı
Bilemiyorum acaba hata bendemiydi eger oyle olsa bile
Bunun cezası sensizlik olmamalıydı
Hani birbirimize söz vermiştik ya elele tutusurken
Hani demiştik ya bizi ancak ölüm ayırır diye
Hayır bu ölümden dahada acı çünkü senin varlığını bilip yokluğunu hissetmek...
Aslında suan ne istiyorum biliyomusun
Ölmek ve o gökyüzündeki milyonlarca meleğin içine karışmak.
O zaman her saniyemi senle geçirir senin meleğin olurum.
Yeni hayyaller kurmak istiyorum ama önümü göremiyorum.
Nerede olusam olayım yanımda sen varsın ya sesini duyuyorum ya
Adını anıyorum yada seni hayal ediyorum.
Gözlerine bakmak istiyorum doyasıya, ölesiye.
Ama sen yok oluveriyorsun ve ben senin o gülen gözlerini hayal ederken
Birdenbire yaşlı gözlerimle başbaşa buluyorum kendimi.
Seni nasıl özlüyorum bi bilsen,bana sarılmanı, ellerini tutabilmeyi....
Her nekadar alışmaya calışsamda sensiz olmaya, Olmuyor yapamıyorum.
Sen kalbin olmadan, beynin olmadan, damarlarında kan dolaşmadan yaşayabilirmisin
O yuzden bunu benden isteme, emin ol öyle yaşamayı isterdim ama olmuyo...
Hayal edince anıları hatta olmayan şarkımızı,
Sonbaharda rüzgar eserken o dökülen ve
Hışırdayan sarımsı yapraklara basmamak için
Hoplaya zıplaya yürüşümüzü bide sewgimizi;
Sonsuz olacak diye düşündüğümüz ama sadece
Bir kelebeğin ömrü kadar süren sewgimizi hatırldıkca içimi bir hüzün kaplıyo.
We birkez daha kendime yemin ediyorum.
SENİ ÇOK SEWİYORUM!!!!